Al heel jong wist ik dat als ik ooit kinderen zou mogen krijgen dan wilde ik graag borstvoeding geven. Mijn moeder heeft altijd verteld hoe mooi deze momenten voor haar waren en dat het bij haar goed lukte zonder problemen. Dus ik had er alle vertrouwen in dat het bij mij ook wel goed zou komen. Maar toen het moment daar was merkte ik toch dat ik het in mijn hoofd veel rooskleuriger had gemaakt dan dat de werkelijkheid was. Zoals jullie in mijn vorige blog hebben kunnen lezen ging mijn bevalling ook al anders dan gepland en zo dus ook mijn borstvoeding avontuur.
Omdat ik een keizersnee had gehad en Tjibbe de eerste dag zondevoeding door een slangetje kreeg moest ik in het ziekenhuis gelijk beginnen met kolven. Zo had ik het mij natuurlijk niet voorgesteld. En dat kolven is sowieso al helemaal niet mijn ding (maar daarover later meer). Het kolven leverde in het ziekenhuis niks op. De tweede dag kon Tjibbe gelukkig wel bij mij worden aangelegd. Dit wilde voor geen meter want hij hapte niet goed aan. Ik ben toen begonnen te voeden met en tepelhoedje (dit is een siliconen tepelvormig hoedje wat je op je eigen tepel plakt). Met dit hoedje ging het gelukkig wel goed.
Wat ik van tevoren nooit had bedacht is dat er dus best wel veel kans is dat je baby (vooral in het begin) soms elk uur wil drinken. Wat dus betekend dat jij (voor je gevoel) de hele dag je tieten loopt te showen. Maar goed, dit hoorde er nou eenmaal bij. En ik wilde graag borstvoeding geven dus ik moest niet zeuren. Eenmaal thuis kwam er wel iets meer een ritme in maar Tjibbe was de eerste twee maanden best wel een ontevreden baby die vaak wilde drinken en niet meer dan twee uren tussen de voedingen liet zitten. Deze periode heb ik best wel ervaren als zwaar. Ook heb ik toen best wel vaak gedacht ik stop er gewoon mee. Hoe fijn zou het op dat moment zijn dat iemand anders de voeding eventjes kon overnemen. Maar dit waren alleen maar gedachtes want diep van binnen wist ik dat ik eigenlijk helemaal niet wilde stoppen. De voedingsmomenten waren namelijk ook wel heel mooie momenten. Momenten van rust en leven in het nu. Iets wat ik voor mijn moederleven maar weinig kon. En daar kwam bij ik heb helemaal nooit last gehad van stuwing of tepelkloven. Waar ik nog steeds heel dankbaar voor ben.
Na twee maanden ging het al een heel stuk beter. Ik was toen ook helemaal klaar met dat tepelhoedje en heb Tjibbe toen geleerd om goed aan te happen op mijn eigen tepel. Dit ging super goed. Vanaf dat moment ben ik echt gaan genieten van het borst voeden. Het ging toen allemaal zo makkelijk. Voeden in het openbaar deed ik ook zonder problemen en alles ging helemaal vanzelf.
Voeden in het openbaar is sowieso een vak apart. De eerste weken denk je ik kom nooit meer het huis uit want ik moet steeds voeden. Ook heb je geen idee hoe je het allemaal gaat doen buiten de deur. Ik vond dit best wel spannend in het begin. Maar voor alle mommy’s to be en mama’s van pasgeboren baby’s: het komt goed! Ik ging meestal gelijk weg na de voeding zodat je ongeveer wel 3 uren hebt om wat te doen. Maar ik voedde ook heel vaak in de auto, deze staat meestal vlakbij. Ook voeden in pashokjes werkt prima. En je kunt altijd nog een bankje opzoeken en een hydrofiele doek over je schouder doen. Wat ook vaak helpt is om de eerste uitstapjes samen met iemand te doen. Als er iemand bij je is voel je je toch wat prettiger om te voeden in het openbaar.
Tot het moment dat ik weer aan het werk moest. Toen moest ik gaan kolven. En man o man wat is dat een gedoe. Kolven is niet echt voor mij weggelegd. Ik voelde mij echt Berta de koe. En daar kwam nog bij dat toen ik moest gaan kolven op het werk mijn productie gigantisch achteruit ging. Ik moest daarom ook al gauw bijvoeden met flesvoeding. Dat gestuntel heb ik twee maanden volgehouden, tot Tjibbe 4 maanden oud was. Toen ben ik helemaal gestopt. Op dat moment vond ik dat heel jammer en had ik graag nog door willen gaan omdat het daarvoor net zo goed ging allemaal. Maar helaas is werken en kolven geen goede combinatie voor mijn productie geweest.
Al met al kijk ik heel positief terug op mijn borstvoedings-avontuur. Ik ben echt een grote voorstander voor borstvoeding maar sinds ik ben overgestapt op fles kan ik ook wel goed begrijpen waarom mensen kiezen voor flesvoeding. Je kunt namelijk weer een dagje weg zonder baby en zonder kolven, geen gedoe meer met juiste borstvoedingskleding en manlief kan ook eens een nachtvoeding doen. Maar mocht je net als ik wel beginnen met borstvoeding dan heb ik nog een paar tips voor je:
Tips van flip
- geef niet gelijk op, het eerste stuk moet je even doorheen
- koop een XL hydrofiele doek voor het voeden in het openbaar
- 's nachts kun je gewoon liggend voeden en je baby naast je neerleggen
- kolfapparaten zijn super duur, ik had 1 van Ali-express voor maar 23,- en werkte prima! http://bit.do/eymSi
- Ik had een nachtlampje speciaal voor voeden in de nacht met zacht licht http://bit.do/eymTT
- geniet van deze periode!
Reactie plaatsen
Reacties